واحد ادبی کانون هرمزگان برگزار کرد؛
آشنایی با مبانی بازآفرینی قصههای بومی در برنامه شعاعی از خورشید

واحد ادبی کانون پرورش فکری استان هرمزگان نشستی تحت عنوان شعاعی از خورشید، با موضوع آشنایی با مبانی بازآفرینی قصههای بومی با هدف آموزش اصول اولیه بازآفرینی برای مربیان و اعضای انجمن برگزار کرد.
به گزارش روابط عمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان هرمزگان، واحد ادبی کانون پرورش فکری استان، نشست شعاعی از خورشید را با موضوع مبانی بازآفرینی قصههای بومی از جمله پیشبینی برنامههای مهرواره زبان مادری حرا را برگزار کرد.
در این نشست عالمه میرشفیعی کارشناس ادبی استان مازندران و ۳۰ نفر از مربیان ادبی، فرهنگی و مسئولین مراکز و تعدادی از اعضای انجمنهای ادبی حضور داشتند.
هدف از این نشست آشنایی مربیان و اعضاء با اصول اولیه بازآفرینی قصههای بومی بود که در این برنامه آثار برگزیده از اختتامیه مهرواره استانی زبان مادری حرا، جهت بازآفرینی انتخاب شدند.
در ابتدای نشست طاهره مسافری کارشناس ادبی استان توضیحاتی را در مورد مهرواره زبان مادری حرا به حاضرین در این نشست یادآور شد و گفت: هدف از مهرواره زبان مادری حرا، به پاسداشت گویشهای بومی و ادبیات شفاهی استان هرمزگان، در چهار بخش بازنویسی قصههای شفاهی و خلق اثر در قالب شعر، داستان و قطعه ی ادبی طراحی و تدوین شد.
شیونامهی این مهرواره در دی ماه ۱۴۰۰ انتشار یافت و ۱۴۸ اثر قابل قبول از گروههای سنی مختلف به دبیرخانه ارسال شد؛ که در اختتامیه مهرواره در اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۱ با ۳۱ اثر برگزیده انتخاب شد.
در ادامه میر شفیعی باز آفرینی را یعنی خلق متنی جدید و مستقل از متن اولیه عنوان کرد و به ادبیات قدیم و جدید درادبیات کودک و نوجوان پرداخت.
وی همچنین اهداف کلی بازنویسی و بازآفرینی و تفاوت در بازنویسی و بازآفرینی را در ادبیات کودک و نوجوان توضیح داد.
وی همچنین تاکید کرد در بازآفرینی قصه باید نکاتی مد نظر گرفته شود از جمله:کسی که باز آفرینی انجام می دهد باید داستان را بشناسد، داستان بنویسد،کارکردها و قابلیتهای عناصر داستان را برای پرداخت داستان بداند.جهانبینی و نگرش فلسفی، اجتماعی خاصی نسبت به موضوع مورد پرداخت داشته باشد، نگاهی پرسشگر و چالشی نسبت به مسایل روز و جامعه اش و باورها داشته باشد.همیشه دنبال دیدن مسایل از زوایای تازهتر و متفاوتتر از قبل باشد و همچنین قابلیتها و کارکردههای زبان مورد استفادهاش را خوب بشناسد.
در پایان این نشست قصههای گردآوری شده، در سال ۱۴۰۱ در اختیار مربیان، اعضا و علاقهمندان به ادبیات بومی قرار گرفت تا دست مایهی خلق آثاری تازه در حوزهی ادبیات ارزشمند این مرز و بوم شود.